Van nudist tot Blondie, Tineke Schouten is weer koningin van de typetjes in Goes

Veertig jaar geleden schreef Tineke Schouten een lied over een vrouw die beroemd wilde worden. Met de hit ‘Lenie van de Takkenstraat’ brak ze in 1982 in het plat Utrechts landelijk door. De ‘Koningin van de Typetjes’ speelt sindsdien voor uitverkochte zalen, zo ook donderdagavond in Theater de Mythe in Goes.

10-11-22 HANS PUIK (foto's: Margot de Heide)

Ze wisselt net zo snel van kleding, als van typetjes, als van accenten. Het ene moment is ze Francis van Broekhuizen, het andere moment Blondie. Ze kruipt in de huid van sportieve Bianca die een oogje heeft op de glazenwasser of een dame uit Brabant met een hondensalon in ‘t Gooi en is geniaal als uitbaatster van naturistenhotel ‘Zorgblootel’. Tineke Schouten doet precies waar Tineke Schouten goed in is, het publiek van de eerste tot de laatste minuut vermaken.

In haar nieuwe theatershow Dubbel balanceert ze op scherpe lijnen van controverse en dilemma’s. ,,In de kracht van tegenstellingen kom je de beste humor tegen”, vertelt ze voorafgaand aan de show. Naast de scherpe opmerkingen, weet ze net zo makkelijk de gevoelige noot te raken met nuances en een verrassend perspectief. Alles bij elkaar is het daarmee haar meest vrolijke, meest kleurrijke én meest gevarieerde show tot nu toe geworden.

Dat ze nog altijd shows geeft is geen vanzelfsprekendheid. In 2019 speelde ze met de gedachte om afscheid te nemen. Het klopte allemaal zo goed: veertig jaar in het vak, vijfentwintig unieke shows en een pensioengerechtigde leeftijd. Dé perfecte gelegenheid voor haar om een van de langste en meest succesvolle carrières uit de Nederlandse cabaretgeschiedenis met een voldaan gevoel af te ronden. Ze zou in 2019/2020 met een gloednieuwe show nog éénmaal een ereronde langs de Nederlandse theaters maken, om daarna eindeloos te kunnen genieten van uitslapen, reizen, kinderen en kleinkinderen. In coronatijd kwam ze er achter dat ‘niet-werken’ helemaal niet bij haar past. ,,In de theaterloze maanden deed ik een ontdekking: ik ben nog helemaal niet toe aan stoppen. De typetjes, de grappen, de liedjes, het contact met het publiek, mijn collega’s, onderweg zijn, ik geniet er ontzettend van.”

Daarom trekt ze gelukkig nog steeds van theater naar theater met haar show Dubbel. ,,Iedereen komt natuurlijk om een avondje te lachen”, laat ze voor de show optekenen. ,,Tegelijkertijd hoop ik dat mensen na het zien van de voorstelling bepaalde zaken ook eens van een andere kant gaan benaderen. Ik geloof erin dat als je dingen van meerdere kanten kunt bekijken je er dubbel zoveel waarde en dubbel zoveel waardering in kunt vinden. Een open houding is daarin heel belangrijk, en humor kan daar een handje bij helpen. Zeker in een tijd waarin er zo ontzettend veel nadruk ligt op ‘gelijk hebben’ en er weinig ruimte is voor geloof en twijfel. Niet alles is zwart/wit, overal zit wel een dubbelheid in. Veel mensen zeggen: ik geloof het pas als ik het zie. Ik zeg altijd: je ziet het pas als je het gelooft.”

‘Er woont nog steeds een kind in mij’ zingt de cabaretière donderdagavond tijdens het slotlied. Dat kind straalt ze ook uit, ze is nog altijd een spring in het veld. Op het podium zie je in veel momenten nog de jonge Tineke, degene die als tiener al veelvuldig optrad op schoolfeestjes en bij talentenjachten. Haar vader was in die periode haar rots in de branding. Hij zorgde er met zijn nuchtere karakter voor dat ze met beide benen op de grond bleef staan, wanneer ze weer een talentenjacht won. ,,Als ik  gewonnen had, zei hij altijd: ‘Nou, ik vond jou toch niet de beste.’ En als ik verloor, dan zei hij: ‘Kind, jij was de beste.’”

Tussen alle gekkigheid door toont de rasartiest ook kwetsbaarheid in haar liedjes. Bijvoorbeeld als ze de natuur in haar woonplaats Almere bezingt. Maar ook het nummer over mensen die scheiden. ‘Ik haat je en ik wil je’ is een passage uit het lied. De avond eindigt met een staande ovatie van het publiek na het zingen van een lied over kind zijn. ‘Het kind in mij heeft intussen veel geleerd, haar kunstjes geperfectioneerd, kan ook heel volwassenen zijn, maar is eigenlijk nog zo klein.’ Het is een prachtig slot aan een avond die voorbij is gevlogen.

Voor wie Tineke Schouten in Goes gemist heeft. Ze is o.a. nog te zien in De Nobelaer in Etten-Leur (wo 16/11/22), De Kring in Roosendaal (wo 05/04/23) en het Scheldetheater in Terneuzen (12/05/23).