De cultuurverslaggever
Verhalen over artiesten, theaters, podia en festivals in Zuid-West Nederland en Vlaanderen

Geluk bestaat niet, dat ontstaat

Wat is het geheim van Peter Faber? Hoe kan het dat iemand na vijf huwelijken, een ellendige jeugd en een recente hartoperatie op 75-jarige leeftijd nog zo energiek en vrolijk op een podium staat? Peter Faber geeft daarop zaterdag 23 en zondag 24 februari antwoord tijdens een tweetal theatervoorstellingen.

HANS PUIK 14-02-19

Theater de Wegwijzer in Nieuw- en Sint Joosland maakt zich op voor een compleet 'Peter Faber weekend'. Zaterdagavond 23 februari staat hij op de planken met zijn one-man-show '75 Hoera' en een dag later brengt hij de kindervoorstelling 'Ik kan't, ik wil't en ik doe 't!' Een toepasselijke titel, die volledig aansluit bij het karakter van de succesvolle acteur.

Faber heeft een CV om U tegen te zeggen. Hij speelde Cor Vrijmoeth in de film Ciske de Rat en kreeg tweemaal een Louis d'Or, voor zijn rollen in Het Koekoeksnest en Avondrood. Daarnaast maakte hij furore met zijn rol van John Gisberts in de films 'Schatjes!' en 'Mama is boos!' en hij speelde in vele televisieseries, zoals Baantjer, Flodder, Onderweg naar Morgen en Goede Tijden Slechte Tijden. Het is slechts een kleine greep uit een lange acteercarrière. Het klinkt als een succesverhaal van een zondagskind, maar een geluksvogel was Faber allerminst in zijn kinderjaren.

Op 16-jarige leeftijd hoorde hij op school de historische woorden. 'Jij komt uit Amsterdam Noord, en daar is nog nooit iets goeds vandaan gekomen. Faber, jij bent niks, jij kan niks en jij wordt niks! Je bent één groot probleem.' Niet alleen op school, ook thuis was het leven niet gemakkelijk. Als zoon van een Nederlandse arbeider en een Duitse moeder werd Faber tijdens de Tweede Wereldoorlog geboren. Buitenshuis klonken de schoten van militairen en ook binnen vlogen de gehaktballen en meubelstukken regelmatig in het rond. Voor Faber was een leven van strijd, minachting en gebrek aan respect de normaalste zaak van de wereld.

,,Op den duur was de maat vol en ben ik van huis weggelopen", vertelt hij bijna 60 jaar na dato nog altijd met onvervalste Amsterdamse tongval. ,,Ik wilde me verstoppen op een schip en vertelde dat aan de kapper, mijn enige vertrouwenspersoon op dat moment. Hij wist alles, van de scheiding van mijn ouders, tot aan de moeilijkheden op school en de contacten met de politie. Hij toonde me een advertentie uit een streekblad met als kop 'Spelers gevraagd voor het openluchttheaterstuk de Midzomernachtdroom van Shakespeare.' Ik deed auditie en werd aangenomen. Zo stond ik op mijn 16e in het plat Amsterdams Shakespeare te spelen."

Bij theater waren er mensen die lachten, vriendelijk waren en oprecht geïnteresseerd, een verademing voor Faber. ,,Het voelde als een warme familie. Het echte leven, buiten huis en school, bleek best mee te vallen. Als ik nu terugkijk op de eerste 16 jaar van mijn leven, zie ik het niet meer als een verloren tijd. Meer als een schatkamer van ervaringen, ontdekkingen en het overwinnen van angsten."

Op jonge leeftijd leerde Faber incasseren, iets waar hij in zijn carrière veel aan heeft gehad. Hij zou een middag uit kunnen trekken om al zijn gespeelde rollen te benoemen, maar dat is niets voor hem. ,,Mijn beloning is het traject van het maken van een film of serie en niet zozeer er achteraf mee te koop te lopen. Mijn zoon kwam eens thuis van school met de woorden 'Goh, pap, jij schijnt in veel films te hebben gespeeld, waar zijn die allemaal?' Ik bewaar niets, sterker nog, ik heb in films gespeeld die ik zelf helemaal niet heb gezien. Voor mij is het genoeg als anderen er plezier aan beleven."

Faber is iemand die graag inspireert en tips en levenslessen deelt met anderen. 'Leven is een werkwoord' is zijn motto. ,,Geluk bestaat niet, dat ontstaat. Grijp de kansen die voorbijkomen en durf het onbekende in te stappen. Alles wat je doet met aandacht, betrokkenheid en creativiteit maakt het leven de moeite waard."

Ook met zijn eigen stichting hoopt hij mensen te stimuleren het maximale uit het leven te halen. ,,De Peter Faber Stichting heeft als doel jongeren en jongvolwassenen iets te geven wat ik zelf in mijn jeugd heb gemist: zelfvertrouwen, trots en het besef dat je meer kunt dan je denkt. Gedurende de eerste vijf jaar waren de projecten vooral gericht op de omgeving waar ik geboren ben, maar de laatste jaren zijn we steeds landelijker actief."

Met opgewekte en energieke toon komen de woorden uit zijn mond. Ook tijdens zijn one-man-show mogen bezoekers veel levenslust verwachten. ,,Ik had nooit gedacht 75 jaar te worden. Toen ik daadwerkelijk die leeftijd bereikte, wilde ik een voorstelling maken over mijn leven. Ik vertel over honderd-en-één onderwerpen, met soms een lach en soms een traan.''

Hij zal de voorstelling zaterdagavond 23 februari beginnen met het zingen van een couplet uit zijn lijflied, Mens durf te leven (met de pakkende tekst: Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer. En als je straks anders wilt kun je niet meer. Mens, durf te leven). Tijdens de show krijgt iedereen in de zaal een cadeau, een levenslang geldig kampioenspaspoort 'Volg Je Wens'. ,,Dat is tegelijk het thema van de voorstelling. Ik heb mijn leven te danken aan een wonder. Tijdens de bombardementen in Hamburg ben ik tevoorschijn gekomen, terwijl alles om me heen in de fik stond. Ik haal alles uit het leven wat erin zit en ik moedig iedereen aan om het leven te vieren van de eerste kreet tot aan de laatste zucht."

Theater De Wegwijzer, zaterdag 23 februari, 20.30 uur en zondag 24 februari 15.00 uur.


 
 
 
E-mailen
LinkedIn