De cultuurverslaggever
Verhalen over artiesten, theaters, podia en festivals in Zuid-West Nederland en Vlaanderen

Recensie: Stef Bos speelt programma vol verzoekjes in Middelburg
'De mooiste dingen gebeuren als je de weg kwijt raakt'

Een programma vol verzoekjes, Stef Bos deed het woensdagavond in de Stadsschouwburg in Middelburg. Vooraf had hij bezoekers gevraagd hun favoriete nummers door te geven (via een online formulier). Aan de hand van die voorkeuren maakt hij iedere avond een andere show. Geen levensverhalen van mensen uit het publiek, maar wel de favoriete muziek van de bezoekers. Tussen de nummers door vertelde de zanger anekdotes uit zijn leven. Zo had een Belgische hoogleraar hem ooit gezegd 'Mensen worden niet geleerd om te luisteren", om daar aan toe te voegen: 'Jouw publiek luistert de hele avond, dat is uniek'. Die woorden werden de rest van de show kracht bij gezet, want het werd inderdaad een luisteravond met rake nummers en rake teksten.

Hans Puik 04-12-24

,,Ik heb voor het eerst een idee wie er in de zaal zitten". Stef Bos zegt het tegen de mensen die op grote schaal verzoeknummers hebben gedeeld de weken voorafgaand aan het optreden. ,,Bijzonder ook om alle verhalen te lezen, die ga ik vanavond niet delen, maar ik ga wel de liedjes spelen die jullie willen horen." Daarna met een lach: ,,Als je er niets aan vindt, sorry, maar het is jullie setlist."

Stef Bos (1961) is singer-songwriter en woordkunstenaar. Hij is getrouwd met de Zuid-Afrikaanse kunstenares Varenka Paschke. Samen hebben ze drie kinderen: zoon Kolya en dochters Lorelei en Vonkie. Ze wonen afwisselend in Zuid-Afrika en in Vlaanderen. Het gaat deze avond regelmatig over zijn kinderen. Bijvoorbeeld als hij de anekdote vertelt over het moment voorafgaand aan een show van Jochem Myjer. Tijdens een ongemakkelijke ontmoeting met een joviale man wordt zijn zoon aangezien voor kleindochter. Maar de meeste verhalen gaan misschien wel over zijn vader. De autorit die hij samen met zijn vader maakte als 14-jarig kind in de richting van zijn oom in Zwitserland. Pa achter het stuur en de jonge Stef met landkaart in de hand daarnaast. Hij moet de weg uitstippelen, zonder dat zijn vader aanwijzingen geeft. Als Stef onderweg de weg kwijt is, rijdt zijn vader zwijgend door. Even later - bij het zicht van de mist op de bergen - spreekt 'Opa Bos' de impactvolle woorden: 'De mooiste dingen gebeuren als je de weg kwijt raakt'.

De avond zit vol met dat soort prachtige anekdotes. Uiteindelijk is het vooral de muziek die spreekt. 'Ik heb je Lief' is het eerste verzoeknummer, met een vleugje Beethoven als toevoeging. Later volgen enkele verborgen pareltjes, waarvan Maskerman er één is die indruk maakt. "Hoeveel maskers moet je dragen, hoeveel mensen moet je zijn. Hoeveel levens moet je leven, om op een dag jezelf te zijn." Dat is de tekst van het refrein, opnieuw een les verpakt in rake zinnen.

Tijdens 'Witsand' en 'Jouw land is mijn land' komen de herinneringen aan Afrika naar boven. Het nummer 'Rivier' is deze avond een ode aan de Schelde. En we krijgen een kijkje in de keuken van de beginperiode van Stef Bos. Niet alleen als hij 'Is dit nu later' zingt en de reactie van zijn leermeester Raymond van 't Groenewoud uit de doeken doet: 'Dit trekt op iets'. Maar ook als hij vertelt over de lessen die hij van de bekende Belgische zanger leerde: 'Je moet in je liedjes niet klagen over een ander, maar zing over je eigen misère'.

Als afluister klinkt het 'Wiegelied van die Weskaap' met als slotzinnen 'Maak de oorlog blind en laat mij slapen. Laat mij slapen, laat mij slapen als een kind." Wat volgt is een staande ovatie. Volkomen terecht wat mij betreft. Het is ontzettend knap hoe iemand precies de woorden weet te vinden om universele gevoelens te benoemen. Daarin is Stef Bos uniek. In combinatie met zijn stem en de mooie verhalen weet hij mensen echt te raken. De woorden die de hoogleraar ooit tegen de zanger zei 'Jouw publiek luistert de hele avond', zijn ook van toepassing op deze show. Van de eerste tot de laatste seconden is de volle aandacht op het podium gericht, zeker ook als hij vlak voor het einde het nummer 'Papa' inzet. ,,Ik wil het de komende jaren op deze manier blijven aanpakken, dat jullie de setlist bepalen'. Die belofte doet de zanger tijdens de voorstelling. Goed plan en staat genoteerd!

 
 
 
E-mailen
LinkedIn