Coronaperiode brengt Peter Wessel dichter bij de blues
Muzikant Peter Wessel (69) uit Goes bracht in 2021 verschillende liedjes uit, zowel in het Engels, Nederlands, als in het Zeeuws. ,,Ik ben een optimist, juist de andere kant van mijn persoonlijkheid uit ik in muziek.”
Hans Puik 12-01-22, LINK NAAR PUBLICATIE IN AD
Uitgerekend in coronatijd breng jij veel nieuw materiaal, hoe komt dat?
,, Een crisis zorgt voor inspiratie. Ik heb nooit honger gekend, geen oorlog mee gemaakt. Kortom: ik ben veel te gelukkig voor de blues. Momenteel gaan we door een minder leuke periode, daardoor kan ik mezelf beter uiten in mijn muziek. Het is de ideale tijd om te zingen over misère. Het voorbije jaar heeft me dichterbij de blues gebracht.”
Wat heb je allemaal uitgebracht?
,,Allemaal nummers waar ik de voorbije jaren aan heb gewerkt. In 2017 maakte ik een cd met allemaal liedjes in het Zeeuwse dialect. Daarna ben ik begonnen aan mijn tweede cd, daar slopen ook Engelstalige en Nederlandstalige liedjes tussendoor. Omdat de nummers compleet los staan van elkaar, besloot ik ze allemaal als losse singles uit te brengen. Voor mij is het geen probleem dat het geen coherent geheel is. The Beatles deden vroeger niet anders, zij maakten ook compleet verschillende liedjes.”
The Beatles zongen toch wel altijd in dezelfde taal?
,,Ik leef niet met vaste patronen. Soms zit ik op mijn kamer gitaar te spelen en komen er Engelstalige zinnen naar boven. Dan denk ik niet, ‘goh, ik heb al eens een cd in het Zeeuws uitgebracht, laat ik dit lied gaan vertalen naar dialect’. Het komt zoals het komt, popmuziek is niet afhankelijk van de taal.”
Welke uitgebrachte liedjes zijn het meest dierbaar?
,,Waar ik het meest trots op ben is mijn laatst uitgebrachte nummer Saeme hae, Zeeuws voor samen gaan. Dat lied wordt ingespeeld door Bertus Borgers, de man die een tijdje saxofoon speelde in de band van Herman Brood. Het nummer gaat over een ouder echtpaar dat het leven als voltooid beschouwt. Ik las in de krant dat ze samen uit het leven wilden stappen. Wat mij vooral trof waren de vele afwijzende reacties die deze mensen over zich heen kregen. Naast het nummer Saeme hae ben ik ook trots op het liedje doekje.”
Waar gaat doekje over?
,,Over mijn moeder die de laatste jaren van haar leven met dementie te maken kreeg. Gelukkig is ze nooit helemaal van het padje afgeraakt, omdat ze voor die tijd op 86-jarige leeftijd overleed. Als we bij mijn zus aten dan hielp ze altijd met de afwas en riep ze steevast: ‘Wae is noe dat doekje noe?’ Ze zocht dan naar het vaatdoekje waar ze het aanrecht mee droog wilde vegen. Het hing altijd op dezelfde plek, aan een haakje aan het aanrecht. Nog steeds roep ik regelmatig hardop in de keuken: ‘Wae is noe dat doekje noe!’”
Uit het leven stappen, een dementerende moeder, best zware thema’s toch?
,,Mineurklanken vind ik mooier dan majeurklanken. Ik ben een optimist, voel me gelukkig en maak vaak grappen. Juist de andere kant van mijn persoonlijkheid uit ik in muziek. Met een opgewekt liedje heb ik moeite, dat rolt niet zomaar uit mijn pen. Muziek helpt me ook als ik verdrietig ben en het niet lukt om te huilen. Op zo’n moment zet ik The Long And Winding Road van The Beatles op en rollen de tranen over mijn wangen.”
Waar neem je de liedjes op?
,,In mijn eigen ‘muziekstudio’, een kamer in mijn huis. Ons huis is wit, dus de studio heeft een geuzennaam ‘The White House Studio’. Ik heb altijd een ruimte voor mezelf gehad om me te focussen op muziek. De laatste jaren heb ik steeds meer serieuze apparatuur aangeschaft. Als ik er toch veel tijd in stop, dan maar met professionele spullen.”
Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met muziek?
,,Toen ik 13 jaar was kreeg mijn zus verkering met een jongen die in een band speelde. Hij kwam bij ons thuis en bracht zijn gitaar mee. Dat vond ik geweldig. Zelf kocht ik ook een gitaar, op afbetaling. Iedere week moest ik 7 gulden en 50 cent betalen. Op een dag lag de gitaar plots op mijn kamer, had mijn vader hem voor mij gekocht. Dat voelde als een hemels geschenk. Twee jaar later zat ik in mijn eerste bandje, The Mooch.”
Traden jullie ook op met The Mooch?
,,Jazeker, sterker nog: we stonden twee keer in het voorprogramma van Pink Floyd. Dan praat ik over de jaren 60, een moment waarop Pink Floyd nog relatief onbekend was. Ze traden op in Terneuzen en Vlissingen en ik zie nog voor me hoe ik in de kleedkamer naast David Gilmour en Roger Waters zat. Als jochie van 15 jaar had ik op dat moment geen idee wie het waren. Vele jaren later vertelde ik mijn dochters ‘Papa heeft in het voorprogramma van Pink Floyd gespeeld’. ‘Jahoor pa, geloof je het zelf?’, kreeg ik als reactie. Toch is het echt waar.”
Wat zijn de plannen voor de komende tijd?
,,Ik heb twee passies, aan de ene kant mijn eigen muziek uitbrengen. Daarnaast produceer ik voor andere artiesten, bijvoorbeeld de Middelburgse zanger Jan Francois, Marinus Vreeke uit Domburg en Mandy Storm uit Goes. Momenteel ben ik aan het schrijven aan enkele bluesnummers, die ik samen met twee andere muzikanten wil uitbrengen. Allemaal teksten die je rechtstreeks kan koppelen aan de coronacrisis, zonder dat het woord corona ook maar één keer wordt genoemd.”