RECENSIE: Passenger bezorgt menigte kippenvel tijdens 'Koninklijk concert' op Paleis Soestdijk; Douwe Bob maakt indruk tijdens voorprogramma

Koninklijk genieten, dat kan deze zomer voor de zevende keer tijdens het Royal Park Live festival. Tijdens een reeks bijzondere concerten in de tuin van Paleis Soestdijk staat dagelijks een nationale of internationale artiest centraal. Zondagavond bezocht ik het optreden van de Britse singer-songwriter Passenger, vooral bekend van zijn grote hit ‘Let Her Go’.

Hans Puik 08-07-24

,,Ik heb net de soundcheck van Passenger gehoord”, zegt Douwe Bob tijdens zijn optreden in het voorprogramma van de Britse headliner van de avond. ,,Dat klonk echt fantastisch’, voegt hij er aan toe, om het publiek nog extra warm te maken voor wat komen gaat.

Voor de liefhebbers van akoestische luistermuziek is het een droomavond. En dat ook nog eens op een bijzondere en historische plek. Het publiek wandelt via een bosrijke omgeving naar het festivalterrein waar tussen de  foodtrucks ruimte is voor straattheater. Je proeft de geschiedenis, als je op deze plek rondloopt. Een voormalig koninklijke residentie waar Prinses Juliana en Prins Bernhard tot hun dood woonden. Onvergetelijk zijn de feestelijke defilés die op Koninginnedag door de voltallige koninklijke familie op het bordes werden afgenomen.

Inmiddels heeft deze plek een andere bestemming. In de zomermaanden is het al voor de zevende keer het decor voor een reeks bijzondere zomerconcerten. Deze avond wordt de aftrap gegeven door Douwe Bob. Samen met gitarist Stijn van Dalen stapt hij rond kwart voor acht het podium op.

Grappend over de kibbelingkraam die hij herkent van Concert at Sea en een woordgrap als ‘er zit een bij, bij me’ doen vermoeden dat het om een mager voorgerecht gaat voor een super-deluxe-hoofdgerecht. Maar dat is niet de waarheid. Want zodra Douwe Bob gaat zingen, wordt het stil op het terrein. Ongelofelijk hoe hij weer laat zien één van de allerbeste zangers van Nederland te zijn.

Hij schuwt de improvisatie niet. ‘Wat willen jullie horen?’, vraagt hij aan het publiek. ‘Danny Boy!!’, klinkt het gillend uit de menigte. ‘Tsja, dat gaat niet op gitaar’, reageert de zanger. ‘Of zal ik ‘m a capella doen?. ‘F*ck it, we gaan ‘m gewoon doen’. Zonder muzikale begeleiding zet hij in en wat volgt is twee minuten stilte van duizenden mensen en een kippenvelmoment. Als later iemand de suggestie schreeuwt om ‘Johnny Cash’ te zingen, heeft Douwe Bob een gevat antwoord. ,,Ik ben songwriter, ik zing mijn eigen shit’. Al zit er nog wel een Don McClean-cover tussendoor, het zijn vooral de eigen nummers die indruk maken. Natuurlijk kan zijn hit ‘nothing to lose’ op veel enthousiasme rekenen, maar ook de rustigere liedjes worden met volle aandacht beluisterd.

Om negen uur is het tijd om de hoofdact het podium op te halen. Passenger, artiestennaam van de Britse singer-songerwriter Mike Rosenberg, een goede vriend van wereldster Ed Sheeran. ,,Bedankt voor het Engelse weer’, zegt hij, terwijl veel bezoekers hun poncho hebben aangetrokken. ,,Voor wie mij niet kent, het wordt geen ‘uplifting concert’, maar eerder ‘depressing’”, grapt hij met een knipoog naar zijn repertoire, gevuld met liedjes met een diepere boodschap. Denk aan Meau of Stef Bos, maar dan in zijn Engels.

Het zou sommige artiesten naar de keel grijpen, alleen op zo’n groot podium met een mensenmassa voor je neus om u tegen te zeggen. En dan alleen een gitaar in de hand en zingen. Het is een uitdaging waarvan je al weet dat Passenger moeiteloos slaagt in de opzet om het publiek te verwarmen, ondanks de regendruppels. Bovendien maakt hij er een echte show van, gevuld met leuke anekdotes en de nodige humor. Zo vertelt hij over het feit dat veel mensen zijn grootste hit ‘Let Her Go’ verwarren met Frozen-kraker ‘Let It Go’. ,,Kinderen van 10 jaar staan soms met een verdrietig gezicht voor mijn neus, die hadden een Disney prinses verwacht, geen harige Engelsman”, grapt hij daarover.

Het concert staat voor mij symbool voor een ode aan de muziek. Geen opsmuk, geen dansers, geen gekkigheid, gewoon supermooi zingen en bezoekers die daar naar luisteren. Ik hou er van. Bijzondere momenten zijn er veel. Bijvoorbeeld als de Engelsman zijn nieuwste nummer ‘Ghosts’ zingt in een hogere toonsoort dan dat hij gewend is (luister maar eens naar de demo via  https://www.youtube.com/watch?v=iLwj3taX16o). ‘Things that stop you dreaming’ is een andere pareltje en natuurlijk slaan de hits ‘Let Her Go’, ‘Holes’ en ‘The Wrong Direction’ erg aan.

De bebaarde folkzanger weet met zijn openhartige verhalen (o.a. over zijn dank aan de Nederlander Dave, die hem min of meer ‘ontdekt’ heeft of de jongen die dacht dat ‘Sound of Silence’ origineel van Passenger is) het publiek volledig voor zich te winnen. In alles zie je dat hij een voormalig straatartiest is, iemand die kwetsbaar durft te zijn voor een menigte. ‘You are so amazing’ is zijn stopwoord, of eigenlijk stopzin van de avond. Passenger spreekt die zin minstens tien keer uit, gericht aan het publiek. Andersom zouden de duizenden bezoekers zeker hetzelfde zeggen. Wat een show, in al haar eenvoud, dat dan weer wel.

Resterende concerten Royal Park Live Festival:
Woensdag 10 juli: Tom Jones
Donderdag 11 juli Tino Martin & Yves Berendse, special guest Marco Schuitmaker
Vrijdag 12 juli: Karsu – voorprogramma Roxeanne Hazes
Zaterdag 13 juli: Son Mieux, voorprogramma The Indien
Zondag 14 juli: Bee Gees Forever – voorprogramma A*Fever