THEATER Twee heren uit Den Haag brengen onder de naam Hilaria al 33 jaar circusachtige variétévoorstellingen voor jong en oud. Of, zoals ze zelf zeggen, frisse nonsens en knotsgekke kolder. Zaterdag staan ze met de show Vliegende honden bijten niet in Wemeldinge.
Hans Puik 02-01-20, LINK NAAR PUBLICATIE IN AD
Een uniek theaterduo komt naar Wemeldinge. Theatergroep Hilaria bestaat uit Rob en Rob, oftewel Rob Strengers en Rob Bijmans. In 1986 leerden de twee Hagenezen elkaar kennen op een verjaardagsfeest. ,,Er hingen bij mij thuis zelfgemaakte poppen en beelden aan de muur”, vertelt Bijmans. ,,Rob kwam naar me toe en zei: ‘goh, daar kun je van alles mee’. We besloten samen wat te proberen en op de Boulevard in Scheveningen speelden we een korte straattheateract. Na afloop gingen we met de pet rond en waren we blij als we 50 gulden op een dag binnenhaalden. Naarmate ons toneelstukje beter werd, begonnen mensen meer geld te geven. Op een mooie zomeravond zat er 400 gulden in onze pet. Dat voelde als een fortuin.”
24 woorden Japans
Het bleek de opmaat naar meer. Het duo genoot van het entertainen op straat en besloot mee te doen aan een straattheaterfestival in Delft. ,,We werden beoordeeld door een jury bestaande uit Mini en Maxi. Wij wonnen glansrijk, met als recensie ‘deze twee entertainers steken met kop en schouders boven de rest uit’. Dat opende deuren naar andere festivals en we maakten daarna een voorstelling van vijftig minuten voor scholen en theaters.”
Het bracht de twee heren niet alleen in Nederlandse zalen. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht als Bijmans herinneringen ophaalt aan voorstellingen in het buitenland. ,,Dat was lachuuh joh”, vertelt hij in onvervalst Haags accent. ,,Onze optredens bevatten weinig tekst. We speelden een keer in Japan en we hadden 24 simpele woorden Japans geleerd. Die Japanners lagen dubbel van het lachen. Visuele humor wordt over heel de wereld herkend.”
Attributentheater
Visuele humor, is dat de goede benaming voor wat Theatergroep Hilaria doet? ,,We zijn op internationale festivals geweest waar mensen zeiden ‘Wat jullie doen, hebben we nog nooit gezien’. Dat komt omdat we zelf een gekke vorm van theater bedacht hebben. We gebruiken spullen, muziek en bewegende poppen. Als ik het moet omschrijven in één woord, dan noem ik het attributentheater.”
Alle attributen worden door de heren zelf gemaakt en vormen een belangrijk onderdeel van het succes. ,,We zijn vijf dagen per week te vinden in onze werkruimte in het centrum van Den Haag. Constant zijn we bezig met oude bontjassen, vishengels, gordijnen en knikkers, allemaal als aankleding van onze voorstellingen. Van gordijnen kun je bijvoorbeeld een tent maken, knikkers zijn ideaal als ogen voor een beest. De dieren zelf maken we van schuimplastic van oude matrassen. Het is uitproberen, weggooien, bijschaven. Ik heb in 33 jaar vele kilometers genaaid aan kostuums, tenten, harnassen, noem maar op. Maken, knutselen en lassen is bijna net zo leuk als optreden.”
Leukste beroep van de wereld
Bijmans voegt er niet voor niets het woordje ‘bijna’ aan toe. ,,Optreden is nog altijd het mooiste wat er is. Rob is 68 en ik ben 63 jaar, maar iedereen schat ons op het podium jonger in. Dat komt omdat we lekker gek kunnen doen. Tijdens en na een optreden bedenk ik me telkens dat ik het leukste beroep van de wereld heb.”
Het duo speelt momenteel door het hele land zes verschillende voorstellingen. Die gaan onder meer over ridders, sprookjes en illusies. In Wemeldinge spelen ze zaterdag hun hondenshow, de familievoorstelling Vliegende honden bijten niet. ,,Een circusachtig stuk met honden”, zegt Rob Bijmans. ,,Een absurd en interactief verhaal waarin twintig honden gekke en verrassende trucjes uithalen. We werken veel met vrijwilligers uit het publiek. Zij komen het podium op om de honden te helpen met een truc. Omdat er iedere keer andere vrijwilligers zijn, is het ook voor ons improviseren. Bovendien is de ene hond beter afgericht dan de andere, wat altijd voor een lachend publiek zorgt.” Circus- en goochelattributen, in combinatie met livemuziek en korte komische acts maken het geheel compleet. ,,Uiteindelijk draait alles om de lach, humor is bij ons altijd het codewoord.”
Open armen
De mannen zijn komend weekend zeker niet voor het eerst in Zeeland. Het is waarschijnlijk al de 400ste keer dat het duo Strengers en Bijmans in onze provincie te gast is. ,,Naast alle theaters zijn we ook veel op Zeeuwse scholen geweest. In Zeeland worden we al 33 jaar met open armen ontvangen.”
Vliegende honden bijten niet, Hillaria, zaterdag 4 januari, De Wemel in Wemeldinge, aanvang 14.00 uur.
We kozen voor een onzekere uitdaging
De start van Theatergroep Hilaria, eind jaren 80, verliep boven alle verwachtingen. De twee spelers van de groep, Rob Strengers en Rob Bijmans zegden allebei hun baan in het onderwijs op en gingen volledig op in het succes van hun theateract. Bijmans: ,,We waren gewend iedere maand keurig ons salaris te krijgen, maar we kozen voor een spannende en onzekere uitdaging. Dat we inmiddels al 33 jaar leven van dit beroep, is bijzonder. We zijn eigenlijk amateurs zonder opleiding die doen wat we leuk vinden. In het begin fietste ik langs de school waar ik vroeger werkte en dacht ik ‘yes, ik ben lekker vrij’. In feite was ik aan het werken aan een voorstelling, maar het voelde als een enorme vrijheid.”