Harry Sacksioni tovert een heel orkest uit zijn gitaar
Harry Sacksioni werd al tal van keren uitgeroepen tot de beste akoestische gitarist van de Benelux. Dat hij ook een boeiend verteller is, blijkt in zijn soloprogramma 'Dat kunnen ze allemaal wel zeggen'. Een gitaar en een goed verhaal: meer heeft hij niet nodig. Vrijdag 3 februari komt hij naar Theater de Mythe in Goes.
Hans Puik, 01-02-23 LINK NAAR PUBLICATIE IN HET AD
Een instrumentaal concert, geen zang, enkel één man met een gitaar. Is dat de moeite waard voor een avondvullende show? Het antwoord is ja. ,,Mensen zijn vooraf soms sceptisch, maar na de voorstelling altijd vol bewondering”, vertelt Harry Sacksioni. ,,Na afloop zie ik verbaasde gezichten van mensen die zijn overrompeld door de show. Ik krijg reacties als, ‘Hoe krijg je zoveel geluiden en melodieën allemaal uit één gitaar, dat is onmogelijk’.”
Sacksioni is dan ook niet zomaar een fingerstyle-gitarist. Hij bezit het technisch vermogen om een hele band uit zijn gitaar te toveren. Tijdens de voorstelling speelt hij op meerdere gitaren, bijvoorbeeld Steelstring, Nylonstring, Elektrische Fender, 12 string en Zuid Amerikaanse Tiple. Sacksioni speelt composities die, naar eigen zeggen, de snaren van zijn gitaren doen smeulen. Naast bekende werken komen ook recent geschreven composities voorbij. ,,Mijn kinderen zijn inmiddels de deur uit en daarover gaat het nummer Empty Nest. Ik ben een familieman en toen mijn zoon van 20 en dochter van 24 jaar op zichzelf gingen wonen voelde ik in een enorme leegte. Alles wat we jarenlang met elkaar deelden is plots verleden tijd. Daar heb ik een intens en integer stuk over geschreven, wat iedere keer ongelofelijk aan slaat in de zaal. De gitaar vertelt het verhaal.”
Hij is niet alleen meestergitarist, Sacksioni heeft ook een ontwapenende manier van verhalen vertellen. ,,Het wordt een persoonlijke en open avond. Over mijn seksleven vertel ik niet, maar voor de rest speel ik open kaart. Vroeger was ik op het podium een verlegen jongen. Inmiddels blijf ik dicht bij mezelf en vertel over humoristische gebeurtenissen, maar ook de verdrietige kanten van het leven komen voorbij.”
Mensen raken in het hart is de reden dat Sacksioni muzikant is geworden. In zijn jeugdjaren in Amsterdam had het weinig gescheeld of hij was voor een andere carrière gegaan. ,,Binnen mijn familie was muziek bijzaak, niemand was muzikant.” Op zijn 11e verjaardag mocht de toen nog kleine Harry een groot cadeau uitzoeken. Hij koos impulsief voor een gitaar. ,,Ik luisterde veel naar de radio en zag bij ons om de hoek in een platenwinkel een gitaar aan de muur hangen. Mijn moeder zei, ‘ok, we kopen die gitaar, maar dan moet je wel op les’.” Vreemd genoeg waren het niet de klanken, maar de geur van de gitaar die Sacksioni betoverden. ,,Ik wist niet eens hoe ik zo’n ding vast moest houden, maar koos er willekeurig één uit. Toen de verkoper de gitaar van de muur haalde rook ik een mengeling van hout en lijm, de typische geur van een gitaar. Ik kon nog geen noot spelen, maar door wat ik rook werd ik helemaal vrolijk.”
Met aanstekelijk enthousiasme vertelt Sacksioni over de ingewikkelde keuze die hij op 16-jarige leeftijd moest maken. Hij voetbalde op dat moment in het hoogste jeugdelftal (A1) van Ajax, samen met o.a. Johnny Rep. ,,Voorafgaand aan het laatste toernooi van dat seizoen kwam de trainer van Ajax 1 naar me toe. Rinus Michels zei tegen mij: ‘wat jij wil is allebei topsport. Je moet een keuze maken tussen voetbal en muziek.’”
Michels kwam speciaal naar het eindtoernooi kijken om te zien welke talenten de stap in aanmerking kwamen voor het eerste elftal. ,,Bloednerveus stapte ik het veld op voor onze eerste wedstrijd tegen Volendam A1. In de eerste minuut tikte mijn directe tegenstander meteen de bal tussen mijn benen door. Terwijl ik omdraaide dacht ik ‘Ik word gitarist’. Ik had er de pest in om voor het oog van Rinus Michels zo af te gaan. Na de wedstrijd ben ik naar de hem toe gegaan en zei: ‘Wat uw oordeel ook is, ik geef de voorkeur aan de muziek’.”
Een impulsief besluit, maar voor Sacksioni was er geen weg terug. Jaren later bezocht hij samen met zijn vader een wedstrijd van Ajax 1. ,,De omroeper zei ineens, er komt nu een talentvolle jongen in die net door Ajax is gecontracteerd, Arnold Mühren. ‘Krijg nou wat’, zei ik tegen mijn vader. ‘Dat is die gozer die mij door de benen speelde.’ Daarna hebben we ooit samen in een televisieprogramma gezeten waarin Mühren vertelde dat hij blij was met die ene poortactie, anders was er waarschijnlijk een groot gitarist verloren gegaan.”
Als voetballer was het de vraag geweest hoe ver Sacksioni het zou hebben geschopt. Als gitarist is hij in elk geval tot grote hoogte gestegen. ,,Mijn leven is één groot hoogtepunt. Voetballen was ook prachtig geweest, maar mensen raken met gitaarmuziek is ongetwijfeld het mooiste.”
Harry Sacksioni speelt op vrijdag 3 februari in Theater de Mythe in Goes. Klik hier om kaarten te bestellen.
Bekijk onderstaand een eerdere publicatie:
