Muzikale broers Van der Westen treden zondag op in Terneuzen: ‘Veel spannender om voor klein publiek te spelen’
TERNEUZEN - Eindelijk staan de broers Eric en Dieter van der Westen met z’n tweeën op een podium. Een akoestisch concert in Terneuzen waar de klanken van de contrabas samensmelten met een stem om u tegen te zeggen.
Hans Puik 07-10-20, LINK NAAR PUBLICATIE IN PZC
Dieter van der Westen (46) is een zanger wiens stem regelmatig wordt vergeleken met die van een jonge Mark Knopfler of een Neil Young in zijn beginjaren. Dieters’ broer Eric (57) is een Nederlandse contrabassist en componist die zijn sporen al dubbel en dwars heeft verdiend in de internationale jazzwereld. Decennialang bewandelen de twee broers hun eigen muzikale pad en sinds kort zijn die wegen bij elkaar gekomen. Dieter: ,,We hadden het te druk om samen op te treden.”
Optredens over heel de wereld
Twee muzikale broers, dat moet vroeger in huize-Van der Westen één en al muziek zijn geweest, zou je denken. ,,Eric is elf jaar ouder dan ik”, vertelt Dieter. ,,Hij heeft mij gitaarles gegeven toen ik een klein mannetje was. Ik wilde, net als hem, basgitaar spelen. Daar waren mijn handen nog te klein voor, dus moest ik beginnen op de normale gitaar. Op 8-jarige leeftijd begon ik het saai te vinden en ben ik langdurig gestopt.” Pas acht jaar later pakt Dieter de gitaar er weer bij. De ziekte van zijn vader heeft grote impact op het hele gezin. ,,Mijn vader is, tot zijn overlijden in 2001, 12 jaar lang manisch depressief geweest. Een stressvolle periode waarin ik als uitlaatklep koos voor de muziek. Ik ben mijn allereerste liedjes gaan schrijven, in eerste instantie vooral voor mezelf op een zolderkamertje en later in mijn studentenhuis.”
Dieter komt jaren later terecht in de Nederlands-Marokkaanse muziekgroep Kasba. Een band die een mix brengt van Noord-Afrikaanse en westerse muziekstijlen.. ,,Rond 2005 kenden we met Kasba een zeer succesvolle periode. We traden op met grote artiesten als Frank Boeijen, BLØF en Thé Lau, in Marokko scoorden we een nummer 1 hit en in Nederland werden we genomineerd voor de prijs ‘Beste Nederlandse wereldmuziekact’. We traden in die periode op over heel de wereld.”
‘Zullen we een bandje beginnen?’
Het duurt tot 2015 voordat Dieter de knoop doorhakt om ook zelf muziek uit te brengen. Niet met een megaband als Kasba, maar onder eigen naam met zelfgeschreven liedjes. ,,Ik maakte een album dat toevallig werd beluisterd door een Amerikaanse artiestenboeker in Amsterdam. Die was zo enthousiast dat ik mijn broer Eric belde met de vraag ‘Zullen we een bandje beginnen?’ Hij reageerde meteen positief.” Tot die tijd hebben Eric en Dieter nooit samengewerkt op muzikaal vlak. ,,Eric heeft een prachtige muzikale carrière opgebouwd in de jazzwereld en internationale optredens gegeven op de grootste podia ter wereld als Carnegie Hall in New York en The Royal Albert Hall in Londen. Daar ging al zijn tijd in zitten en ik was altijd op pad met Kasba. Dit was het moment eindelijk samen op te trekken. Eric heeft toen in zijn kennissenkring rondgebeld en voor we het wisten hadden we een bandje bij elkaar.”
De ‘Dieter van der Westen band’, zoals het zeskoppige gezelschap heet, timmert vanaf dat moment aardig aan de weg, totdat de coronacrisis voor een wending zorgt. ,,Als band was het lastig om bij elkaar te komen, maar alleen met Eric ging dat eenvoudiger. Omdat wij familie zijn en elkaar mochten ontmoeten, konden wij samen doorwerken. Ik had al langer het idee om als duo op te treden, maar nu belandde het in een stroomversnelling. Van het Sena Performers Muziekproductiefonds kregen we een kleine subsidie om met z’n tweeën een album te maken. Het resultaat mag er wat mij betreft zijn. Eind oktober verwachten we ons duo-album uit te brengen, vol van akoestische luisterliedjes.”
De intensieve maanden van samenwerken met zijn broer beschouwt Dieter als bijzonder. ,,Eric kan goed arrangeren, hij heeft al veel geschreven voor ensembles en orkesten. Ik heb de nummers geschreven en vervolgens is Eric de muziek uit gaan werken en kwam met opmerkingen als ‘Misschien is dit akkoord mooier?’. Het is echt een album van ons samen.”
In duo bezetting brengen Dieter en Eric hun liefde voor Americana naar voren. Op het album zijn de klanken hoorbaar van verstilde folkliedjes tot groovende Americana. Dieter is het meest trots op het nummer ‘From Dusk Till Dawn’, dat gaat over de vluchtelingencrisis. ,,Met de recente brand op het vluchtelingenkamp Moria in Griekenland is het onderwerp opnieuw actueel. De essentie van het lied is dat medemenselijkheid vervaagt. Informatie komt wel binnen, maar de empathie met vluchtelingen is vaak snel verdwenen.”
In Porgy en Bess krijgen bezoekers zondag een intiem concert voorgeschoteld. ,,Met z’n tweeën spelen we luisterliedjes voor een relatief klein publiek. Normaal hoor je de contrabas van Eric binnen het geheel van de band, maar nu springen die klanken er bovenuit. Iedereen kan horen hoe bijzonder dat instrument is. In Marokko heb ik meegewerkt aan concerten voor meer dan 100.000 mensen. Een prachtige ervaring, maar het contact met het publiek valt grotendeels weg. Het is veel spannender wanneer je voor enkele tientallen mensen speelt die allemaal met volle aandacht zitten te luisteren.”
Zeeland blijft speciaal voor de familie
Ze zijn a.s. zondag ‘even terug’ in Zeeland. Zo zou je het kunnen zeggen, want de broers Eric en Dieter van der Westen hebben Zeeuwse roots. ,,Onze vader komt van Schouwen-Duiveland”, vertelt Dieter. ,,Mijn oudste twee broers, Eric en Hans, zijn geboren in Zierikzee. Leon en ik kwamen later, toen we als gezin in Tilburg woonden.” Zeeland blijft een speciaal plaatsje houden in de harten van de familie. ,,Ik ga nog af en toe op familiebezoek en we hebben in 2001 de as van mijn vader uitgestrooid in de haven van Zierikzee.”