De cultuurverslaggever
Verhalen over artiesten, theaters, podia en festivals in Zuid-West Nederland en Vlaanderen

Muzikale pareltjes en persoonlijke anekdotes; Danny Vera speelt in uitverkochte Oostkerk in Middelburg

Foto's Hans Puik

 

Danny Vera begon donderdagavond 13 oktober aan een serie van zes concerten in de Oostkerk in Middelburg. Zaterdagavond was het derde optreden in die reeks, de cultuurverslaggever was er bij voor een sfeerverslag.

Hans Puik 16-10-22

‘Wie is hier vanavond voor het eerst?’, vraagt Danny Vera vanaf het podium. ‘Ikke!’, klinkt het luidkeels achterin de kerk. ‘En ik kom helemaal uit Groningen’, voegt de mevrouw er aan toe. Wat volgt is een spontaan applaus van de menigte. ‘Wat een tering eind rijden joh’, is de reactie van de zanger. De spontane schreeuw van de vrouw is kenmerkend voor het concert, waarbij een losse sfeer hangt. Zeker als later op de avond een nogal opmerkelijke lach vanuit de zaal door Vera wordt vergeleken met het geluid van een Chihuahua. Een ‘losse sfeer’ zou je ook kunnen veranderen in een ‘intieme sfeer’. Het is waarschijnlijk de combinatie van mooie luisterliedjes en persoonlijke verhalen. De waxinelichtjes door heel de kerk doen de rest.

Hometown, zo heet de concertreeks, Niet geheel onlogisch, gezien het feit dat de singer-songwriter in zijn thuishaven Middelburg speelt. Zonder band, zonder strijkers, zonder blazers, alleen maar hij en één gitaar. Nouja, één gitaar, meerdere gitaren eigenlijk. Na bijna elk nummer volgt een gitaarwissel. ,,Het is niet dat ik jullie wil laten zien hoeveel gitaren ik heb, maar het heeft met de akoestiek te maken”, legt de zanger aan het publiek uit. Hij vertelt tijdens het concert verhalen bij zijn liedjes. Bijvoorbeeld over de avond dat hij zijn huidige vrouw Escha voor het eerst zoende en hoe die nacht in een steegje naast het Middelburgse Stadhuis niet al te florissant afliep. Ook geeft hij een anekdote prijs van een week eerder, toen Vera voor een optreden in het Ziggo Dome Het Rosenberg Trio had uitgenodigd. ,,Ze belde me die dag om kwart voor 4 op met de melding ‘we moeten toch in het Gelredome in Arnhem zijn?’. Gelukkig kwam het allemaal nog goed.” Ook legt hij bij enkele nummers uit waar ze over gaan. ‘Bye Bye Eddie’ bijvoorbeeld, een lied over een jeugdvriend die al op 12-jarige leeftijd om het leven kwam bij een skiongeluk. En hij staat stil bij het nummer ‘25th Of December’ dat hij scheef na de geboorte van zijn dochtertje op Eerste Kerstdag. Vera vertelt altijd een hekel te hebben gehad aan Kerstmis, maar hij heeft geluk. ,,Ik hoef nooit meer Kerst te vieren, wij hebben vanaf nu op die dag altijd een verjaardag.”

Een passief luisterconcert is het allerminst. De aanwezigen krijgen tijdens de avond allemaal de kans verzoeknummers in te dienen. Gretig wordt gebruikt gemaakt van die mogelijkheid. Het resulteert o.a. in het zingen van Koos-Alberts-hit ‘Zijn het je ogen’. De afsluiter van de avond is, hoe kan het ook anders, Rollercoaster. Het is de hit die het leven van de zanger op z’n kop heeft gezet. Alle zes de concerten in de Oostkerk waren in no-time uitverkocht. Het doet Vera te kort om zijn succes alleen aan Rollercoaster toe te schrijven. Het uitbrengen van dat nummer heeft er wel voor gezorgd dat meer en meer mensen het overige repertoire van de singer-songwriter zijn gaan ontdekken. Een repertoire dat bol staat van de muzikale pareltjes. In Middelburg waren ze daar al van overtuigd, inmiddels de rest van Nederland gelukkig ook. Tot in Groningen aan toe.

 Bekijk onderstaand de video met een compilatie van het optreden:






En de video met de live-versie van het nummer Rollercoaster:



 
 
 
E-mailen
LinkedIn