Geslaagde 'comeback' voor Zeeuws Eenakterfestival (inclusief video)
Na een afwezigheid van 4 jaar was er vrijdag en zaterdag eindelijk weer een Zeeuws Eenakterfestival. In het Middelburgs Minitheater werd het toneelevenement zaterdagavond afgesloten met een diversiteit aan theatervoorstellingen.
Hans Puik (13-05-23, lees ook het verhaal in verschillende kranten: AD, Bn/DeStem en PZC)
Bekijk de video met enkele sfeerbeelden:
Het concept van het Eenakterfestival is simpel, avonden vol korte theatervoorstellingen van afwisselende Zeeuwse gezelschappen en individuen. ‘Ik ben in een warm bad terecht gekomen’, grapt een van de bezoekers zaterdagavond in het minitheater. Het voelt inderdaad alsof de kachel op 35 graden is gezet, maar de uitspraak had ook figuurlijk kunnen zijn. Het Middelburgs Minitheater is namelijk de plek waar het Eenakterfestival ooit begon, en nu voor het eerst sinds jaren weer terug is. ,,Een ideale locatie waar iedereen graag komt, vergelijkbaar met een warm bad”, vertelt juryvoorzitter Ron Lubbersen na afloop van de tweede (en tevens laatste) avond van het evenement. ,,Wat geweldig dat het Eenakterfestival weer terug is op de agenda. We hebben twee geweldige avonden gehad, met een grote publieke belangstelling en van alles op theatergebied is voorbij gekomen.” Aan die laatste woorden is niets gelogen. Zaterdagavond krijgt het publiek eerst de voorstelling ‘Puntgaaf’ te zien van Toneelvereniging Pauze. Het mooie stuk over bergbeklimmer Fred wordt gevolgd door ‘Liederen zonder Punt’, een kolderiek kleinkunstprogramma van Jeffrey Limburg. ,,De eerste keer dat ik dit doe voor live publiek”, vertelt Limburg tijdens de avond. Kippen, schapen en apen, ze worden allemaal uiterst humoristisch bezongen door de theatermaker uit Oost-Souburg. Daarna is Theater TZT aan de beurt met de première van de voorstelling ‘Waar het vlakke land gaat plooien’. Een verhaal over een zwangere vrouw, die samen met haar man een autotocht maakt vanuit Berlijn naar Heerlen. Een stuk waarin dood en nieuw leven dicht bij elkaar blijken te liggen, want de moeder van de man is stervende.
Het afwisselende programma is typerend voor het Eenakterfestival. Al 34 edities schakelt het publiek van het ene uiterste naar het andere. Een lied met de tekst ‘Tok, tok, tok’, gaat moeiteloos over in een voorstelling over de dood van een moeder ,,Dat is het leuke”, zegt Ali Pankow namens de organisatie na afloop. ,,Je krijgt allerlei vormen van theater gepresenteerd en je ziet een combinatie van serieuze en grappige stukken. Bovendien maak je kennis met zowel talentvolle als ervaren Zeeuwse acteurs.”
Tussendoor worden de voorstellingen – vanaf het podium, live voor publiek - beoordeeld door een jury, naast Lubbersen bestaande uit actrice Elisa van Riessen en dramadocent Herman Bolten. ,,Heb je genoeg veren in je achterste gehad?”, vraagt Bolten na afloop van het optreden van Limburg. De juryleden zijn allemaal laaiend enthousiast over zijn liedjes. Ook geven ze tips mee aan regisseurs en spelers. ,,Ik vond de opmerking dat er in het tweede deel van ons stuk meer tempo mocht een interessante”, zegt Pankow. Naast festivalorganisator is ze ook regisseur van de voorstelling van Theater TZT. ,,Daar kunnen we verder aan gaan werken. Voor de rest was de jury vooral lovend.”
De avond wordt afgesloten door improvisatie van ‘Matig Genoten’ en de voorstelling ‘Dans van de Suikerboonfeeën’ van het Middelburgs Theater, waarin twee zingende schoonmaaksters centraal staan. Terwijl menig bezoeker (en speler) na afloop een zweetdruppeltje van zijn of haar hoofd veegt, kijkt Pankow tevreden terug op twee bijzondere dagen. ,,Twee keer een volle zaal, enthousiast publiek en prachtige voorstellingen. Meer konden we ons niet wensen.”
